Δευτέρα 2 Ιουλίου 2012

ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ- ΑΝΑΠΤΥΞΗ.

Οι πάντες, σ'αυτή τη χώρα μιλούν για ανάπτυξη. Όλοι προσπαθούν, λένε, να προσελκύσουν ξένους επενδυτές, για να βγει η χώρα από την κρίση, την ύφεση, την ανεργία, και άλλα ηχηρά παρόμοια. Μόνο που δεν μας εξηγούν πως επιτυγχάνονται όλα αυτά, με τη γραφειοκρατεία αδάμαστη, με ένα φορολογικό περιβάλον ασταθές, και γενικά ένα Κράτος που δεν εμπνέει καμιά, μα καμιά,  εμπιστοσύνη. Άλλοι προσπαθούν να εξαθλιώσουν ακόμα περισότερο τους εργαζόμενους και άλλοι να τρομοκρατήσουν τους υποψήφιους επενδυτές, αν υπάρχουν, και πάει λέγοντας. Ας το καταλάβουν καλά όλοι τους, ότι τα πράγματα είναι απλά. Για να πατήσει το πόδι του ξένος επενδυτής στη χώρα μας, χρειάζεται σοβαρό Κράτος, εργασιακή ειρήνη, και κυρίως σταθερό φορολοικό περιβάλον. Σε περιόδους κρίσης, σαν αυτή που περνάμε, ακόμα και η πλήρης φορολογική ασυλία στις ξένες επενδύσεις με κάποιο χρονικό ορίζοντα, είναι μια κάποια, αν όχι μοναδική λύση. Αντιλαμβάνομαι ότι αυτό ακούγεται περίεργα.... Και προκύπτει αβίαστα το ερώτημα. Τι θα κερδίσει η χώρα  από μια τέτοια πολιτική; ΘΑ ΚΕΡΔΙΣΕΙ: 1). Θέσεις εργασίας 2). Αύξηση των φορολογικών εσόδων . 3). Αύξηση των εισροών στα ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΤΑΜΕΙΑ.Καταλαβαίνω ότι η περίπτωση (2) αύξηση των φορολογικών εσόδων, σε συνδυασμό με τη φορολογική ασυλία του επενδυτή, δημιουργεί άπορίες του τύπου: Μα πως γίνεται αυτό; Θα δημιουργηθεί όμως μια νέα φολολογική βάση. Αυτή των εργαζομένων, μέσω των νέων θέσεων εργασίας, και έτσι θα εισρέουν χρήματα στα ταμεία.

      Καταδικνύεται, νομίζω, πόσο λάθος ήταν η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων στον ιδιωτικό τομέα. Γιατί η κίνηση αυτή, πέραν της εξαθλίωσης των εργαζομένων, αφαίρεσε έσοδα και από το δημόσιο και από τα ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΤΑΜΕΙΑ!!!!!!!. ΚΑΤΑΛΑΒΑΤΕ κ. Μίχαλε;;;

      Επίσης φαίνεται καθαρά πόσο επιπόλαιες, τουλάχιστον, ήταν κάποιες  πολιτικές επιλογές που οδήγησαν χιλιάδες επιχειρήσεις στο ΛΟΥΚΕΤΟ,  και τους εργαζόμενους στο δρόμο.

      ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ΑΝΑΛΑΒΕΤΕ ΤΙΣ ΕΥΘΥΝΕΣ ΣΑΣ ΟΛΟΙ....